„Слушнав истрел и помислив дека се петарди, но по неколку секунди сфатив дека не е. Станав од столот и видов силуета како пука во нас… Се свртев и паднав, но не знам дали тогаш бев удрен или рефлексно паднав! Ги слушнав моите пријатели како плачат и бараат помош. Плачеа од болка… Ме прашувате кој е мојот најголем страв? Најмногу се плашам што ќе се случи за 20 години, затоа што тогаш Урош Блажиќ ќе излезе од затвор во случај да биде осуден на максимална“.
Ова вчера во Специјалниот суд во Белград го изјави Немања Илиќ, кој на 4 мај минатата година беше тешко ранет од Урош Блажиќ.
Кобниот ден Блажиќ уби девет лица и рани 12 други во Дубона и Мали Орашје, а вчера Илиќ со возило на Брза помош беше донесен на рочиштето во Специјалниот суд.
Илиќ откако е повреден една година тешко оди. Илиќ за време на сведочењето застана на штаки на говорницата, а рече дека на 4 мај се јавиле повредените Анѓела Стевановиќ и Андријана Митровиќ да ги однесат во Дубона каде се дружеле, а тој отишол до споменикот во Мало Орашје, каде набрзо потоа бил ранет.
– Кога слушнав како се затвора вратата од автомобилот, се обидов да станам, но почувствував силна болка и видов дека крвавам. Му се јавив на татко ми на телефон и му кажав што се случило, а набрзо слушнав како таткото на Никола Милиќ го бара. Набрзо пристигнаа татко ми и вујко ми. Го прашав вујко ми дали има сок или вода во колата, зедов сок и му го дадов на Немања Стевановиќ. Со татко ми и мајка ми отидов во болницата во Смедерево каде ми беше санирана раната, а потоа бев пренесен во болницата „Драгиша Мишовиќ“ во Белград. Сакам да додадам дека Урош Блажиќ го познавам само по видување – изјави Немања додека мајките на жртвите го слушаа во солзи, преживувајќи ја ноќта кога ги загубија своите најблиски.
Сведокот Никола Ѓорѓевиќ вчера изјави дека стои на се што кажал на рочиштето во Вишото јавно обвинителство во текот на истрагата.
Обвинителката Оливера Милојевиќ имаше низа прашања поврзани со стероидите што ги користел Блажиќ, а го прашала и Ѓорѓевиќ дали пукал од пиштолите на Блажиќ.
– Знаев дека Урош има пиштол, ми кажа дека е од татко му. Пукав со тој пиштол во свињата, а со стартер во вреќата во подрумот. Урош ми кажа дека тој пиштол не бил добар – рече сведокот.
Потоа следеа прашањата поврзани со групата на вацап, во која имаше расправија пред масакрот, а која, патем, ја спомна и самиот обвинет за време на одбраната.
– Видов дека работата е сериозна, затоа и се јавив на девојката што се расправаше со Урош и и реков: „Не се расправај со него, тој е момче од село, нема тој жаргон да се расправа. Таа потоа ми рече дека тој ќе се извини од Ургентно, што го кажав во мојата претходна изјава. Сакав да кажам дека Урош тренира и дека користел стероиди, но не се сеќавам дали тоа го правеше пред мене – рече Ѓорѓевиќ додека цело време се мрдаше и се прилагодуваше зад говорницата.
И на вчерашното рочиште атмосферата во судницата беше тензична. Семејствата на ужалените повторно не ги добија одговорите што ги бараа, па тажно, луто и незадоволно коментираа од публиката која е одвоена со стакло од кутијата каде што се обвинетите.
– Обвинетиот Блажиќ наводно во неколку наврати се смеел за време на судењето. Кога дојде редот да сведочи Никола Ѓорѓевиќ, тој дојде во делот од судницата каде што се судечкиот совет, обвинителите и адвокатите, а потоа се сврте кон кутијата каде што седеше обвинетиот Блажиќ, кој е негов долгогодишен пријател и се насмевна. Ѓорѓевиќ цело време се нишал додека сведочел, а кога завршил со сведочењето повторно се свртел кон обвинетиот. Блажиќ се насмеал и кога видел друг сведок, Никола Мијачиќ, кој е негов пријател од детството! Однесувањето на Блажиќ уште еднаш ги повреди семејствата на жртвите кои беа во непосредна близина – вели соговорникот на Курир, кој беше во публиката за време на судењето.