СПЦ ги обвини Бугарите дека ги кријат архивите за масовните убиства на Срби

Сите национални катастрофи во Србија се должат на Софија, се вели во коментар на официјалната веб-страница на Српската православна црква.

Бугарите убивале цели семејства само затоа што биле Срби, со цел да го уништат српскиот национален дух. Бугарите систематски убивале, главно свештеници, учители и други претставници на интелектуалната елита. Ова е целосна денационализација на големи делови од српскиот народ и национална катастрофа за Србите во Вардска Србија (РС Македонија, забелешка на уредникот) и Косово и Метохија, на крајот на 20 век, главно во форма на денационализација на големи делови од српскиот народ.

Ова се наведува во опширен коментар на официјалната веб-страница на Српската православна црква во врска со одлуките на Светиот архиерејски собор на СПЦ од минатата недела, објави БГНЕС.

Светиот архиерејски синод го одреди 29 мај како ден на чествување на споменот на сурдуличките маченици — денот на кој нивните свети тела беа положени во паметната костурница во 2010 година.

Веб-страницата „Света Гора“ пишува следново: За време на повлекувањето на српската војска и дел од населението јужно од Стара Србија и кон Албанија, за време на окупацијата од страна на бугарските окупаторски власти, во овој дел од нашата земја, особено во Сурдулица и околу, се случија ужасни злосторства. Бугарскиот окупатор изврши злосторства против истакнати Срби од цела Србија, особено против Срби од Источна Србија, Вардска Македонија и Косово. Меѓу жртвите на злосторствата се голем број свештеници, монаси, учители, судии, трговци, офицери, деца, а има и повисоки црковни великодостојници, како митрополитот скопски Викентиј Крџич, епископот Призренски Никифор Перич, игуменот на манастирот „Св. Прохор Пчински“ Владимир Протиќ и целото негово братство.

Сурдулица е последното место пред бугарската граница, каде што истакнати Срби биле подготвувани да бидат интернирани и ангажирани на тешка и принудна работа во Бугарија. Според тајните списоци од местата од кои биле испратени затворениците, сепак, многумина од нив не ја преминале бугарската граница, туку го завршиле својот живот во околината на Сурдулица. Бројот на убиените е од шест до осум илјади, бидејќи Бугарија не сакала никој да ги отвори нејзините државни архиви, во кои точно се дадени списоците и бројот на жртвите. Местата каде што биле откриени останките на убиените Срби по војната се следниве: Дубока долина на влезот во Сурдулица од правец на Владичин хан, Влашки дол на патот кон селото Алакинце, Калифер во близина на денешниот Санаториум до селото Шурковица, Попов мост, Занкова ливада, Радичева жива, Тршина ливада и многу други места.

„Историјата на спомен-костурницата во Сурдулица е историја на српскиот народ во Вардарска Србија, Косово и Метохија, Источна и Јужна Србија, полна со несреќи, угнетување и прикривање на злосторства. На овој дел од српскиот народ често му е негирано дека поседува вистински национален српски дух. Точниот број на убиени Срби во Сурдулица и околината никогаш нема да се знае, бидејќи бугарските архиви во Софија веројатно никогаш нема да бидат отворени за да се прикажат точни записи, објави СПЦ.