Почина Теодорос Пангалос (84), поранешен грчки министер за надворешни работи, познат по својата отвореност и директност некарактеристични за дипломатите и затоа што за време на неговиот мандат во 1999 година Грција доживеа еден од најголемите надворешнополитички дебакли.
Семејството на Пангалос на Твитер објави дека тој починал во средата „мирно, дома, опкружен со семејството и блиските соработници“.
Кабинетот на привремениот премиер Јоанис Сарма изрази сочувство, како и другите водечки грчки политичари. Во соопштението од кабинетот на Сарма се пофали „динамичниот и решителен“ поранешен министер кој се истакна со „остар и суштински интелект“.
Роден на 17 август 1938 година, Пангалос беше внук на поранешен грчки воен диктатор. Студирал право во Атина и економија во Париз, бил вклучен во левичарската политика и активно се спротивставувал на воената хунта која владеела со Грција од 1967-1974 година. години.
Тој стана висок функционер во Социјалистичката партија Пасок основана од Андреас Папандреу, која доминираше на политичката сцена во поголемиот дел од 1980-тите и 1990-тите, но ја наследи финансиската криза од 2009 година и постепено пропадна, заедно со јавните финансии.
Во раните фази на таа криза, среде длабоките кратења на приходите, зголемената невработеност и гневните протести на граѓаните и партиите против мерките за штедење, Пангалос ја изговори репликата по која можеби најмногу ќе биде запаметен и поради која беше широко клеветен.
„Одговорот на срамот со кој се соочуваат политичарите во нашата земја пред луѓето кои прашуваат: „Како расфрлавте пари?“ е овој: „Ви дадовме работа во јавниот сектор“. Сите јадевме од исто корито“, рече Пангалос во грчкиот парламент во 2010 година.
„Сето ова беше во рамките на политичкиот клиентелизам, корупција, поткуп и понижување на самата смисла на политиката“, додаде тогаш тој.
Во тоа време тој беше вицепремиер во социјалистичката влада на Јоргос Папандреу – син на Андреас, а неговата изјава беше осудена како цинична, нефер и нечувствителна. Во исто време, неговите бранители тврдеа дека тој понудил суров, но главно точен епитаф за трите децении грчка политика во која играл значајна улога.
Пангалос напиша книга со наслов Сите јадевме од коритото, но никогаш не бил на јавна функција од 2012 година.
Тој имаше долга историја на срамни забелешки, откако успеа, како министер за надворешни работи во 1990-тите, да ја навреди Германија, за која рече дека е „џин со мозок на џуџе“, и Турција, бидејќи ги нарекува Турците „крадци и силувачи“.
Неколку дена откако Пангалос стана министер за надворешни работи во јануари 1996 година, Грција и Турција дојдоа на работ на војна поради два ненаселени острови во источниот дел на Егејското Море, познати како Имија во Грција и Кардак во Турција. Турските командоси зазедоа еден од нив додека морнариците на двете земји се приближија една кон друга, но ситуацијата беше смирена со целоноќни преговори, кои кулминираа со договор со посредство на САД.
Поголем срам настана во 1999 година, кога најбараниот бегалец од соседна Турција, Абдула Оџалан, шеф на сецесионистичката Работничка партија на Курдистан (ПКК), беше прошверцуван од Турција во Грција без знаење на нејзината влада и со помош на Грчки разузнавач кој работел со мала група истомисленици.
Грчкото МНР, за да се ослободи од „жешкиот компир“, тивко го изнесе Оџалан од земјата и по кривулестата патека на авионот кон север, запад и југ, го скри во грчката амбасада во Кенија, ветувајќи да му најде безбедно засолниште. Сепак, Оџалан на крајот беше предаден на кениските власти и заврши во авион за Турција каде го чекаше судење каде што беше осуден на доживотен затвор.
Покрај Министерството за надворешни работи, Пангалос имаше голем број владини функции, вклучително и портфолиото на културата, под Андреас Папандреу и во други влади на Пасок.