Масовното убиство во ОУ „Владислав Рибникар“ во Врачар, Србија извршено од тогаш 13-годишниот Коста Кецмановиќ на 3 мај 2023 година, влезе во аналите на светската криминологија.
Вооружен со пиштоли од сефот на татко му, со ранец полн со молотови коктели, Коста уби десет (девет ученици и еден чувар) и рани шест лица (пет ученици и еден наставник). Има малку луѓе низ историјата кои извршиле злосторства како она на Коста, а многу образовни институции ја доживеале судбината на основното училиште „Владислав Рибникар“.
На светската листа на најголеми училишни масакри во историјата, масакрот во ОУ „Владислав Рибникар“ е рангиран на 51 место по број на жртви. А ако од списокот се изземат убиства извршени од државни органи или терористички организации, масакрот во „Рибникар“ би бил на 25-то место меѓу најголемите училишни убиства во историјата.
Иако САД се далеку понапред по бројот на престрелки во училиштата во споредба со сите други земји во светот, а интересно е што ниту еден од 15-те најголеми училишни масакри не се случил на тлото на северноамериканскиот континент.
Еден од најтрагичните терористички напади во модерната историја. На првиот ден од учебната година, 1 септември 2004 година, училиштето во Беслан (Русија) беше исполнето со деца, родители и наставници кои присуствуваа на свеченото отворање на новата учебна година. Вооружена група од околу 30 терористи, вклучувајќи чеченски сепаратисти и други исламски милитанти, упадна во училиштето, земајќи повеќе од 1.100 заложници – главно деца, родители и училишен персонал.
Терористите побараа повлекување на руските сили од Чеченија и независност на Чеченија. Тие брзо го разнесоа училиштето и поставија бомби низ гимназијата каде што ги заробија повеќето заложници.
Терористите во следните два дена ги држеа заложниците во преполна и загушлива просторија без храна и вода.
Ситуацијата ескалирала на третиот ден од опсадата, кога во училиштето биле активирани две бомби, по што започнал судир меѓу руските специјалци и терористите. Пукањето предизвикало паника, а многу од заложниците се обиделе да побегнат. Руските сили потоа тргнаа во офанзива.
Во хаосот што следеше, имаше експлозии и пожари во внатрешноста на училиштето, што уште повеќе ја отежна евакуацијата на заложниците. Многу жртви загинаа од експлозии и вдишување чад, додека други беа убиени во вкрстен оган.
На крајот загинаа 334 лица, од кои 186 деца, додека повеќе од 700 луѓе беа повредени. Во акција беа убиени многу терористи, а неколкумина од нив беа уапсени.
Еден од најсмртоносните училишни напади во поновата историја на Русија, во кој поранешниот ученик на училиштето, Артем Казанцев, со модифициран пиштол уби 18 лица, повеќето ученици, а меѓу загинатите има и деца на возраст од 7 до 15 години, бидејќи беше основно училиште.
Пред нападот бил хоспитализиран во психијатриска установа, а за време на нападот носел црна облека со нацистички симболи, што укажува на екстремистички и насилни идеологии.
Нападот започнал рано утрото, кога Казанцев влегол вооружен во училиштето. Неговото оружје не било стандарден пиштол, туку модифицирана реплика на пиштол што тој го модифицирал за да биде смртоносен. Носел и повеќе куршуми муниција, подготвен за подолг напад.
Казанцев прво го убил училишниот чувар, а потоа влегол во училниците, каде по случаен избор отворил оган врз учениците и вработените. Целта му биле претежно децата од пониските одделенија. Напаѓачот ладнокрвно го изврши масакрот, шетајќи низ ходниците на училиштето и пукајќи без очигледен мотив освен хаос и насилство.
Напаѓачот, 19-годишниот Илназ Гаљавјев, поранешен ученик на училиштето, извршил вооружен напад, во кој уби 9 лица – седум деца и две наставнички, а повреди 23 лица. Гаљавјев прво активирал импровизирана експлозивна направа, а потоа пукал во студентите и вработените.
Гаљавјев и претходно покажувал знаци на психички проблеми, но пред нападот не добил психијатриска терапија. Тој беше уапсен по нападот, а во април 2023 година беше осуден на доживотен затвор.
Масакрот во Политехничкиот институт и Државниот универзитет во Вирџинија (Вирџинија Тек) се случи на 16 април 2007 година во Блексбург, Вирџинија, САД. Ова беше едно од најлошите и најсмртоносните масовни пукања во училиштата во светот и најлошото масовно пукање од ваков вид во историјата на Соединетите Американски Држави.
Напаѓачот, 23-годишниот Сунг-Хуи Чо, студент на тој универзитет, уби 32 лица и рани 17 други, а шестмина од нив се повредени скокајќи од прозорец за да им побегнат на напаѓачите. Нападот бил извршен во два одвоени дела. Тој прво убил две лица во студентскиот дом, а неколку часа подоцна отишол во зградата на наставата Норис Хол, каде продолжил да пука во студентите и професорите, заклучувајќи ја излезната врата за да ги спречи затворениците да избегаат. Во еден момент за време на пукањето, Чо престанал да пука во учениците и си го одзел животот.
Чо претходно беше познат по своите психолошки проблеми и насилните фантазии. Претходно бил упатен на психијатриско лекување, но не добил соодветна помош, а во манифестите и писмата што ги оставил изразувал длабоко незадоволство од својот живот и од луѓето околу него, каде што можеме да направиме паралела со Косто Кечмановиќ и неговиот дневник. .
На 21 декември 2023 година, во главната зграда на Факултетот за уметности на Универзитетот Карло, лоциран на плоштадот Јан Палах во центарот на Прага, Чешка, 15 лица беа убиени во масовно пукање од студентот по историја Дејвид Козак, кој имаше 24 години во времето на нападот. Повредени се уште 25, од кои тројца странци.
Пред нападот, таткото на Козак беше пронајден мртов во неговата куќа во Хостоуње.
Козак се сметаше и за еден од осомничените за двојното убиство што се случи шест дена претходно, но главниот истражител рече дека полицијата не реагирала навреме за да го спречи нападот.
По пукањето на Универзитетот Чарлс, Козак се самоуби под притисок на полицијата која го опколи од сите страни.
Инцидентот го претставува најсмртоносното масовно убиство во Чешка од 1945 година, надминувајќи го нападот во Бохум во 2020 година и едно од најсмртоносните масовни убиства во Европа од масакрот во театарот Батаклан во Париз во 2015 година.