Величковски: Флертот на Филипче и Мицкоски е обид за официјализирање на договорот меѓу Заев, Мицкоски и олигархијата

Во објава на својот ФБ профил, лидерот на Движењето Нова република, Ивон Величковски прави портрет за тоа што би се случувало и што да се очекува од средбата Мицкоски – Филипче. Анализата ви ја пренесуваме во целост:

– Тие сакаат да продолжат „да ја водат земјата“ исто како и до сега: со економски порази, државно спонзориран криминал и корупција, исклучувајќи ги несистемските Македонци и Албанци од економијата и политиката.

На кусо, флертот на Филипче и Мицкоски е само обид за официјализирање на договорањето меѓу Заев, Мицкоски и олигархијата во скопска „Автокоманда“ од 2022/23. И на тоа мора да се спротивставиме особено ние Македонците.

Во основата на овој договор е задржување на економска и политичка „самоуправна“ администрација од југословенско Скопје во име на Белград: до 1991 во име на Југославија, од 2018 во име на „српскиот свет“ преку припадност кон „Отворен Балкан“. „Во духот на“ вториот дел од „референдумското прашање од 1991“.

Барањето за „нов рамковен (економски) договор беше најавен со две фамозни „дебати“ на поранешниот премиер и претседател на Републиката, Црвенковски, еднаш (посредно) во МАНУ и потоа директно во „Клубот на пратениците“, во друштво на Костов и Азески.

Дебати од кои не се оградија СДСМ како тогашна власт и ВМРО-ДПМНЕ како тогашна опозиција, но дебати од кои се огради македонскиот народ.

Затоа што „новиот (економски) рамковен договор“ беше препознат како официјализирање на економската како чекор до фактичката поделба на Северна Македонија:

– за (неформално) исцртување на економско-политичкиот ентитет „Република Македонска“ во коридор на „српскиот свет“ и оската Белград-Бањалука-Будимпешта под московска контрола кон Егејското Море

– под системска, економска и политичка контрола на југо-советската тајкунерија по Повардарието и источниот дел на Северна Македонија. За Скопско и Пелагониско „ќе преговараме“.

Всушност, тоа е продолжување на дискусиите на Милошевиќ од 1992 за „решавање на македонското прашање“ низ поделба – директно одбиено од Грција и потоа и од Бугарија и од Албанија и од Турција.

Затоа контролираните медиуми на македонски јазик постојано им го потпикнуваа „сепаратизмот“ на Албанците – за Косово да не може да ја оствари својата независност, а Македонците да останат антагонизирани со (рамноправноста на) Албанците и да бидат упатени на заштита од СРЈ/Србија.

Омилената дестинација на шверц-композициите и шлеперите кои ја хранеа воената машинерија на Милошевиќ.

Оттука и неволното признавање на косовската независност од тогашната Влада – затоа што независноста на Косово и (Северна) Македонија се поврзани со ослободување од претензиите на српството наспроти националната идеја на србијанството кои денес се судираат низ протестите во Србија.

„Седи тука“

Ви текнува на првата средба по изборите на Мицкоски со Азески? Во моментот кога претседателот на СКСМ го седна како „прваче“ новиот премиер, ВМРО-ДПМНЕ потврди дека до изборите ги адресирало гласачите, а по изборите – работи за тајкуните.

Што направи Филипче по 30. Конгрес на неговата партија? Отиде на средба со Силјановска-Давкова и изрази разбирање за ВМРО-ДПМНЕ во одлагање на уставните промени и „барање подобро решение“.

Кога Брисел, Софија, Атина, Приштина и Тирана не пружаат ниту причина ниту повод за расправии со Скопје, СДСМ и ВМРО-ДПМНЕ како партиско-медиумски промотори на изронетата „олигархија“ – се упатени на соработка.

Вака гледано, не е изненадувачки зошто Филипче сега мора да ја спасува премиерската позиција на Мицкоски, во услови на:

– недостаток на пари кои ЕУ ќе ги истура за пополнување на буџетските дупки во РСМ,

– условеност на економскиот напредок од европските интеграции,

– турбуленции во владината коалиција меѓу ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ на Црвенковски (ЗНАМ)

– пукање на системот кој постои за да ги брани организираниот криминал и корупцијата и

– пукање на коалицијата ВЛЕН најавена за промена на политичките односи кај Албанците паралелно на европскиот пат на Северна Македонија – а сега сведена на суштинска непретставеност на Албанците.

Затоа што ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ формирани по модел на југословенски граѓанизам и етно-супремацизам – немаат друг начин да преживеат во досегашниот формат освен ако не се спојат функционално, во една влада.

Прво во „експертска“, потоа во „Пржинска“, сега во „Струмичка“ – за да се затскријат трагите на неуспехот што треба да им се припише на „идеалистите“, „либералите“, ДУИ, Албанците, Бугарите, Грците… на сите освен на (извршителите на) југословенските тајкуни, нивните медиуми, невладини организации и партии кои орбитираат околу нив – ВМРО-ДПМНЕ и СДСМ.

Затоа Филипче нуди прво тет-а-тет средба со Мицкоски, чии заклучоци потоа треба да им се понудат на ДУИ и она што ќе остане од ВЛЕН: За „од оваа и онаа страна на Групчин“ се да продолжи по старо, само да не се оди кон ЕУ.

Или барем тоа да потрае додека не се сокријат трагите од валканиот капитал.

За таа цел е потребно што повеќе да се одложуваат дополнувањата на Преамбулата, да се избегнуваат сите воено-технички договори за соработка како оној меѓу Хрватска, Албанија и Косово и да се глуми неутралност.

Интересно е како за кратко време во очите на Македонците паднаа три мита, дека:

– СДСМ е носител на евро-интегративната идеја во Северна Македонија,

– ВМРО-ДПМНЕ знае да води економија и

– ДУИ и Албанците се проблем за се’.

„Вистината е како шило“, а „каменот од блиску доаѓа“.

Во јануари во едно интервју предупредив дека, парафразирано, поради распадот на системот и стандардите „прашање на време е кога ќе ни се случи некоја новосадска настрешница“.

Сега е време за предупредување дека доколку СДСМ и ВМРО-ДПМНЕ го официјализираат олигархискиот „нов општествен договор“ – прашање на време е кога ќе ни се повторат нови „Ласкарци“, „Модуларна“, „Пулс“… но и на кој начин ќе биде загрозена унитарноста на Северна Македонија.

Затоа што и олигархијата и нејзините партии се производ на истата окупација на системот од надвор, за да биде воден од некомпетентни и корумпирани – убивајќи не’ или иселувајќи не’. И за да ја одржува власта на организираниот криминал и корупцијата платени од нашите даноци и давачки.